Una
grella de papièrs tèunes, raiats de negre en long e mai en travèrs,
e plens de chiframents que degús compren pas, tomba despuòi
quauques jorns sus los contribuables.
La
pòsta los carreja per un centime mas aquò prova pas que siagan
leugierets. Ne'n sabe força qu'amarián mai reçaupre un teule sus
la clòsca de sa bèla-maire qu'un d'aqueles papafards sus son
portamoneda. Es que van faire de bèrcas espectaclosas a las pòchas
e als còfrefòrts.
Çò
que i a de novèl, dins aquela arrosada, es que i a fòrça mai
d'arrosats que l'an passat e l'an de delai. Fòrça franceses
qu'avián pas jamai fach gasar de papierets crassoses imprimits en
blu, jot lo portanèls dels perceptors, son pregats aqueste an, de
prene sa part de la ribòta. Lo Govèrn ie fa saupre que regrèta
fòrça de los aver ignorats, ie fa mila desencusas.
[…]
-
E puòi Monsur, e puòi Madama, (car las femnas tastan dau regiscle),
avèm remarcat qu'èretz ciutadan d'aquel grand país qu'es menat
per una dotzena de ministres e sèt o uòch cent destimborlats !
L'Escoutaire,
« Crounica de la Campana », Campana
de Magalouna
N°362, 1926
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire