Restincle e pivèrn dins la Bíblia

Aqueles dos aubrilhons, restincle e pivèrn (sonat tanben pudís) son citats dins lo Testament vièlh, amb l’episòdi dau Libre de Danièl 13.

S’i conta que dos vièlhs susprenguèron una joventa sonada Suzana, que, se cresent soleta, se desnudèt per se banhar dins un pesquièr. Los vièlhs la volián forçar a colcar amb eles, sique non contarián de pertot que Suzana èra nusa amb un jovent. E Suzana refusèt…Mas lo Senhor suscitèt l’esperit de Danièl que, per confondre los vièlhs, lor demandèt jos quante aubre se passèt çò que vegèron. L’un respondèt « un restincle », e l’autre « un pudís ». E cadun saupèt qu’avián mentit…Es aquel raconte que descriu aqueste poèma.

Suzana e los vièlhs

Los vièlhs, se rinçant l’uòlh dedins l’òrt, al pesquièr,

Ont castament Suzana aital se desdoblava,

Los pials al fons de l’onda e l’artelh sus la grava,

Per la veire dos còps recuolavan arrièr.

Son còrs d’aiga un pauc mai que l’autre fernissiá

Dont mai pauc a cha pauc davalava, suspresa,

Per aquel talh glaçat contra sa carn tebesa

Que, peçuc a peçuc, lèu lèu l’engolissiá,

A l’asuèlh dels vistons cramants se desdoblavan

De l’autra man del sosc, los vièlhs en de jovents,

E dins l’aiga o dins l’èr sos còrses s’apariavan

Ambé lo de Suzana. E l’aubre, jos lo vent

Qu’amodava en las carns aquel tremoladís,

Per un èra un restincle e per l’autre un pudís.

(Joan Larzac)

LARZAC Joan, "Suzana e los vièlhs", Ai tres òmes a taula a miègjorn / J'ai trois hommes à table à midi, Letras d'Òc, 2007.