Aigatge al Clapàs

Vendemiaire de 2014

(o quand lo Montamametas fa son calendièr revolucionari...)

Qu’òm i vei lo roge, que de la premsa a la tina nos aprèsta de costuma los endemans cantaires, venir pas mai qu’alèrta meteo que fai dau Clapàs, lo Fangàs-beach das bo-bos banhats, qu’aqueles estanciurs de cagabetums, amb la benediccion dobla d’arquitèctes desclocats e de politics corromputs e deseimats, l’an cementat e enquitranat, a doble rebraç, dau Puòg de Sant-Lop a las ribas de l’estanh de l’Òrt, pas que per lo poblar, ultima crosada, das felens de Montfòrt-l’amòrri.

Aquò per lo mai grand bonaür postum dau paure nòstre Pofre*, enfin aürós coma un peis dins l’aiga, de veire mai qu’un floquet d’escupinha asaigar son pòrt Mariana per lavar los pès, fondamentas pudentas, dau palais e das poders regionaus. Las Tres-Petetas,** servieta esponga  a la talha, fan la Comèdia*** de la bugada, rementant los trempa-cuèus de Mont-Ferrièr d'un còp èra, amb lo risolet a las bocas, agachan se banhar las lengas ponchudas…

Quand l’Autisme o Maire Natura, causiretz, fan calar enfin los guirguilhs das captaus politics de l’endrech, l’aubre poirit de l’ump litoralenc e la ròsa passida de la vilassa dins lo meteis banh, que coma disiá l’autre « se lo tram va pas a la mar, es la mar que ven enfin al tram » !

Episòdi cevenòl que dison, se lo pilòt vos agrada farem la seria, sason 1, sason 2, de tot biais i a pas pus de sasons, la paura ma tanta Nina aviá rason:

"Mar clara, montanha escura, 

ne tornaretz tastar, segur."

E lo regret, que l’estadi siaguèsse estat voide, sens sa còla de fotbòl, quand Mausson tirèt la sèrva d’aiga per veire Merdanson**** tornar trapar a de bon son nom.

*       Jòrdi Frêche.

**     Las Tres-Gràcias.

***   Comèdia, plaça bèla de Montpelhièr que i rèstan las Tres-Petetas.

**** Merdanson se sona ara pudicament Verdanson per espaurugar pas las practicas.

Banh de pès per lo poder regionau e lo pòble clapassièr, jòt l'agach amusat de las Tres-Petetas.