Òu mond lengadocian, gallés, lemosin, senegalés e franchimand.
doas o tres pichòtas informacions de mai:
- es lo 21 de mai, dins lo Viure au País, que passarà lo reportatge sus los fraires Vilanòvas.
De mancar pas, que, segur, la Miriam es anada quèrre dins son rebat çò melhor,
amagant pudicament, coma de costuma, los enchichorlatges a molons de la serada.
(Li podèm faire fisança, èra saique bandada, mas pas au ponch de pèrdre sa deontologia
e sa plaça de las bonas a FR3)
- Lo mond de Canet an petat un cablàs! ( a son pont. Pom, pom, pom, pom!) Doncas deman,
per aqueles que vendràn dempuòi la riba drecha au cafet Lemosin de se causir un autre pont.
(De Valarauga a Ate son pas los ponts que mancan)
- Aquò me mena tot naturalament a vos rementar qu'es deman lo cafet Lemosin.
Es deman que metrem la Lemosina au pilòri.
L'amor de luònh a posita!
Auretz la possibilitat de lo veire lo prèmi Jaufre Rudel de carn, d'òsses e de lenga!
En mai, dempuòi l'autre jorn, t'aguèt un autre prèmi, la Monica, l'arrestam pas pus,
t'aguèt lo prèmi de la borricha de Mèsa!
Fa repiàmus sus totas las jòias, es capabla de raubar lo prèmi Padena au paure Joan de La Sala...
Doncas:
Dimècres 17 de mai / 19h
Calandreta La Garriga/ Ginhac
Cafet lemosin.
Bramaràn los ases qu'aqueste còp, los sarrasins, o puslèu la Sarrasina se'n torna a de bon.
Recebèm per lo cafè descabestrat Monica SARRASIN
conoguda tanben jot lo nom de Monique Sarazy.
La Monica, 'quò's una curiositat,
mas un pauc d'exotisme nos farà de ben.
Licéncia d'occitan a títol postum, pro-tèsi en devenir,
decana de la promocion famosa "Botifarras"
que passèt lo bac a l'Edat Mejana,
autora dins sa lenga mairala,
a una tatà Lison coma nautres avèm una tanta Nina,
e coma la Delpastre, te cavalca lo tractor.
En mai, te parla en manjant la mitat dels mots, amb de ' de lònga.
(a Niana los Innocents dison pas que las vocalas, 'la fa lo revèrs)
Un pauc antau:
Lo lendeman, quand ‘las torneren partir, sa sòr li disset : « Escota : tu n’as jamai vist la montanha ni la granda aiga ; nos l’i te vam menar. »
Entau fagueren ‘las. Mas, queraque, ‘la n’avia pas degut reprener sos sangs perque ‘la faguet cas de res.
Dins la montanha, ‘la barret los uelhs per pas ‘visar l’emprund e ‘la s’assumiguet.
‘Las la meneren a Biarritz.
Quò rencontret que, ‘queu jorn, l’i aviá quauque ministre que visitava la vila e’na fanfara se metèt de jugar,
trapatrapatrapat, au moment que ‘las davaleren de l’autò.
Coma lo còp passat per Josiana e los Lhubacs,
quand saupèron que l'aviam convidada, tè,
ie donèron un prèmi.
Es de mòda, aquò, ara. Mancariá pas que nos arribèsson los autres de Tolosa.
Ten-te Maria qu'anam trotar,
li an balhat lo prèmi de l'Amor de Luònh. :-)
(se aquò vos ditz pas res, n'i a que se'n sovenon d'aquel concèpte fumós
e quauque ren pervèrs,
segur Gildà, quand òm a pas lo bonaür de morir dins los braces de l'aimada,
aquò s'entend.)
lo "Premi Jaufre Rudel"
Queu premi es decernat a Monica Sarrasin tan ben per son darrier libre "D'entre tant, quauques uns "
Queu premi es decernat a Monica Sarrasin tan ben per son darrier libre "D'entre tant, quauques uns "
editat en 2016 per "Lo Chamin de Sent Jaume" que per son òbra literària.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire