Lo virus de la lenga mai fòrt que tot

I aguèt Monfòrt lo lop e Amalric l'amòrri e l'autre Amauri...

I aguèt la soldalha, los chins de Dieu, la Santa, lo Felip dich lo Bèl, lo Joan dich lo Bon...

I aguèt los reis e sos cardenals, e l'autre que se preniá per lo solelh, puòi lo Tondut, lo Rasclat, lo caporau pichon e Badinguet son nebot...

I aguèt clemenceau e Debré, Macron e Blanquer...

e voldriatz que per un patin-patan pas res de virus enveirent made in China s'encalèsse e se calèsse la lenga nòstra ?

Jamai. 

Lo cafè Òc es mantengut mas mèfi pasmens de vos plan cobrir ! En respècte las règlas de securitat que nos venon d'amontdaut, se sèm mai de 5000 dobrirèm las fenèstras que la calandreta siaguèsse pas un espaci confinhat que

 
sentiriá a esclaufit chinés...

 

Cercle Max Roqueta

Un rendètz-vos dels bèlses, e saique pas lo darrièr !,      lo dimècres 4 de març, a la calandreta la Garriga de Ginhac,

amb un libre fòrt e son autora, un libre ponhent e tresvirant que pòt pas que pertocar e rejónher lo legeire dins sa puta de vida vidanta, un abans e un aprèp... Quand la literatura occitana porgís au mond un cap d'òbra novèl. Un de mai.

...mercé Miquèla Stenta qu'aculhirem per un cafè descabestrat, cotria Pau Martin son editor de L'aucèu libre

per la presentacion de Negrelum.

Un raconte entre experiéncia viscuda e evocacion d’una vida de femna.

Per un, s’agís de l’acompanhament d’una fin de vida, per l’autre dau retrach de tota una generacion de femnas dau pòble.

De tabó en agach critic, de realitat crusa en sentiment, es un testimonhatge e un omenatge que debana aqueste tèxt fòrt e sens concessions.